هیاهو و تبلیغات برای اشرف غنی

هیاهو و تبلیغات برای اشرف غنی

چند میشود که اوضاع کشور نسبتا بحرانی دیده میشود.

این وضعیت بستگی به دلایل خورد و بزرگ دارد, تیم اشرف غنی در صدد ان شده که تبلیغات را راه اندازی کند تا بتواند اذهان عامه را  تغیر دهد و برای ناکامیهای خویش پرده پوشانیده باشد. در طول دو سال چند ماه حکومت دو سره وحدت جانگیری (وزیرخارجه ایلات متحده امریکا) مردم ما خصوصا هموطنان کابلی بیشترین تلفات ,درد و رنج را متحمل شدن که نمونه های آن بیشمار و انگشت شمار است و همه بر آن آگاه هستیم.

در این جریان خیزش های عظیم مردم خویش را برای داد خواهی و برابری داشتیم, ولی متسفانه این جریان ها هم سودش به دامن چند مزدور و فرصت طلب افتاد. و بلاخره کنترول و رهبریت آن را به دست گرفت و از احساسات مردم به طور احسن استفاده نمود. و توانست فضا را برای رقیبان خویش که تیم اشرف غنی باشد تیره سازد.

شخصآ طرفدار همچو گردهمای ها خیزشها , به جاده برآمدن و در مقابل ظلم ظالم استادن هستم. ولی مردم افغانستان بارها مورد ازمایش قرار گرفته بلاخره ناکام برامده. چنانچه ثمره جهاد مقدس افغان ها را چند دزد,لنده غر, جنگسالار نصیب شد, صاحب آرگاه و بارگاه شدن و اولادهایشان مصروف عیاشی در کشورهای خارج گردیدن خلاصه دول های مختلف را بالای این ملت ستمدیده نواختن. یتیم بینوا هنوز صاحب لقمه نان نشد, زن بیوه صاحب سرپناه نشد معلولان و معتادان هر روز بیشتر بیشتر گردید.

حالا جنبش تبسم, جنبش روشنایی و جنبش رستاخیر!

در این حرکت ها که سیل عظیم مردم شرکت کردن و برای عدالت دادخواهی میکرد. بدبختانه و متسفانه کنترول اش به دست متعصب ترین افراد افتاد و توانست از زور مردم بالای دولت فشار وارد کند, صاحب سفارتخانه ها و دیگر پوست های دولتی گردد. و عده ای هنوز هم از این نیرنگ استفاده میکند.

اشرف غنی در این اواخربا مشاوره حنیف اتمر توانست که دستان بعضی از تکه داران قدرت و ثروت را کوتاه تر کند. و یا اینکه آنها را به انزوا  درآورد و بدون اختیار سازد. که نمونه های آن فرار دوستم به ترکیه, گریه های زار زار ضیا مسعود و امرالله صالح, دیوانگی های پوچاق خربوزه و عف و جف چند تا دیگر. تا اینکه رنگ همجنس بازان (گلابی) توسط لیطف پدرام سرک های کابل را با هارن  موتر های مفشن, دختر,بچه های گل رخ بند انداخت و جهانیان را حیران ساخت این حرکت های مدنی .

 تعداد دیگربه این حرکت های مدنی بسنده نکرد تا اینکه ایتلاف سمارق وار صدایش از ترکیه شنیده شد. این سه متحد که از جمع گله خام به حساب میرود. یکی سفارت های تمام جهان را خواهان بود که به آن رسید. دومی از ترس اسچی فرار کرد و سومی بیچاره در فکر عکس های فسبوکی مانده از بس که بیکار است زمانیکه ریس اجرایه هیچ کاره باشد شما فکر معاونیت دوم آن را کنید.

تبلیغات چاپلوسان و روغن مالان این گروه سه نفری چند روزی را ادامه داشت تا اینکه دید, چیزی ساخته نیست و این سه نفرک در مقابل سه نفرک دیگه کم آورد.

سابق میگفت یک بار نوبت ماما یک بار نوبت کاکا

حالا تبلیغات ارگ شروع شده توسط افراد های اجیرشده از اشرف غنی درمانده گاندی, نسن موندولا و دیگر افراد سرشناس و وطن پرست جهان ساخته. یک چند حرف را ریس جمهور ایران گفت, مردم با غیرت هلنمد که در تریاک غرق است, غیرت اش بالا زد مظاهره کرد. وای از دست این مردم هوشیار ما. ایران امروز در خانه خانه ما جاسوس دارد. اگر مبالغه نشود از موی سرما کرده زیاد نیمچه شیخ و ملا به کشور ما صادر کرده. افرادیکه سال ها جیره خوار کشور ایران بوده امروز در بست های بزرگ دولت افغانستان ایفای وظیفه میکند. هر لحظه گوش به فرمان است و توانایی آن را دارد که حرفهای خویش را در کشور ما پیاده کند. لاف و پتاق ما کار ساز نیست تا اینکه متحد نباشیم و همدیگر را نپذیریم. و نه تعریف های بیجا از غنی کارساز است برای این کشور.

از تمام هموطنان عزیز خویش خواهش مندم که هربار فریب این تکه داران قدرت , دزدان و نوکرهای همسایه را نخورید هر فرد این کشور باید در قبال صلح و امنیت و آبادی احساس مسولیت و وظیفه نماید.

و در شرایط کنونی افراد وطن پرست وجود ندارد که کنترول کشور را به دست گیرد, اگر دارد هم توانی آن را ندارد. بنآ خواهشمندم که آرامش خویش را حفظ کنید و هر روز به پای دولت نچسپید. برای اینکه کسانیکه امروز خود را مخالف دولت میداند خصوصا جنبش رستاخیر برای تغیر واضح تر شود و همچنان مردم ما بداند. عرض گردد که ریاست امنیت ملی دو دوره به دست تاجک ها بوده در دوران امرالله صالح و نبیل تا توانستن از قوم خویش که مربوط تاجک ها است جابه جا کردن و هنوز پا برجاست. پس چرا شما جلو انتحاری ها را نمیگیرید. که هر لحظه در ارتباط می باشید. هر روز به ناحق مردم را به جاده میکشانید و ادعای چوکی بیشتر میکنید سفارتخانه های تمام جهان را خواهان میشوید. بیاید بشمارید شما چی کردید در دروان قدرت خویش. بس است دیگه دست از دامن مردم بردارید و بگذارید که مردم زندگی عادی خویش را داشته باشد.

از اینکه پرحرفی نشود و حرفها زیاد است. بازهم از ملت بزرگ افغان خواهانم که برای ابادی کشور دست به دست هم دهید و دولت ناکار امد خویش را کارا سازید.

به امید روزیکه افغانستان روی پای خویش بی استد. و من الله التوفیق.